Onze Leraren
Bianca de Ruiter
Mijn naam is Bianca de Ruiter en sinds september 2014 ben ik kleuterjuf op de Hofakker. Ongeveer zestien jaar geleden bracht ik mijn dochter naar de vrije peuterspeelzaal. Daar werd mij al snel gevraagd of ik als juffie wilde komen werken. Deze vraag heeft mij in het onderwijs doen belanden. Ik voel een natuurlijke verbinding met het jonge kind en daarom heb ik bij de lerarenopleiding Helicon ook gekozen voor de kleuterspecialisatie.
Tijdens mijn opleiding ben ik gevraagd een nieuwe kleuterklas te beginnen in Almere, waar ik met veel plezier 12 jaar heb gewerkt. Verschillende verschuivingen binnen het vrije school onderwijs deden mij na 12 jaar besluiten het onderwijs vaarwel te zeggen. Ik ben een prachtige bijzondere reis naar Tibet gaan maken, waar ik een nomadenschool bezocht heb. Deze kinderen hebben mijn hart gestolen en sindsdien werk ik in mijn vrije tijd voor de nomadenkinderen. Na twee jaar in een hele andere onderneming te hebben gewerkt, kwam de boerderijschool op mijn pad. Dit initiatief bleek zo goed bij mij te passen dat ik met alle plezier de omschakeling naar het onderwijs weer gemaakt heb.
De Antroposofie en het Boeddhisme zijn twee grote inspiratiebronnen en leerscholen in mijn leven en zijn voor mij de basis van al mijn handelen.En wat een ongelooflijke mogelijkheden liggen hier bij de Hofakker, om een meer natuurlijke en gezonde manier van leren aan de kinderen te kunnen bieden! De dieren en de natuur om ons heen, die zoveel levendigheid en levenskracht brengen, en als vanzelf eerbied oproepen. De groep enthousiaste mensen die samen zo een bijzondere school mogelijk maken, en met elkaar een gemeenschap vormen. De kinderen die met zoveel plezier naar school komen en zich daar met zoveel vrijheid bewegen maakt dat ik me een gezegend mens voel hier te mogen werken.
“Juf hoor je de paarden rennen?” Dit brengt mij er meteen op om het spelletje van de smid te doen, waarbij we nieuwe hoefijzers onder de paardenvoetjes zetten, en te zingen van het witte paard met sterren in zijn manen en maanlicht in zijn staart. Het is alsof in deze omgeving het lesmateriaal zich als vanzelf aanbiedt.
Hans Wijnberg
Mijn pad als docent begon bij de middelbare Vrije school in Amsterdam. Daar werd direct mijn passie voor vernieuwend onderwijs aangestoken. Zelf je lessen ontwerpen, betekenisvol onderwijs geven en de ontwikkeling van het kind centraal stellen, zijn waarden waar ik daar contact mee maakte en die ik me heb toegeëigend.
Na daar te zijn gestopt ging ik verder kijken en begon ik een zoektocht in het land van onderwijs vernieuwing. Zo ben ik in Amsterdam een onderwijsinitiatief gestart waar we betekenisvol, contextrijk en holistisch onderwijs stimuleren. We organiseerden het project “de voedselmachine” op verschillende basisscholen. In dit project gingen de leerlingen in groepen zelf een machine ontwerpen en bouwen waar planten in konden groeien. Daarnaast heb ik op een middelbare school les gegeven in het nieuwe vak Onderzoek & Ontwerp waar leerlingen worden gestimuleerd om zelf bepaalde maatschappelijke problemen op te lossen. Uiteindelijk bracht deze tocht me bij mijn bestemming, de Hofakker.
Toen ik over de Hofakker hoorde klonk het me als muziek in de oren. Voor mij is het belangrijk dat ik hier op de Hofakker de mogelijkheid heb om lessen te geven die kinderen echt tot ontwikkeling brengt, waar de echte wereld een plek heeft en dichtbij is zodat kinderen daarmee contact kunnen maken. Waar leerlingen de wereld kunnen verkennen en ervan leren.
Het is heerlijk om met de kinderen aan de tuin te werken en te zien hoe zij zich daarmee verbinden of om bezig te zijn met houtbewerken en boetseren en te zien hoe de kinderen zich door de uitdaging die dit werk brengt heen bewegen. Ik houd zelf enorm van het vele doen wat op de Hofakker mogelijk is: plantjes planten, een Hofwinkel maken, dansen op trommels, naar het bos gaan, zingen en zoveel meer! Heerlijk om te zien hoe de krachten, het doen en de beelden die zich daar ontwikkelen ook weer opkomen en bruikbaar zijn als we dit integreren in het rekenen en taal onderwijs.
Voor mij is het een genot en een uitdaging om de rijke leeromgeving van de Hofakker en de kans die dat bied te zien en benutten. Om de kinderen die op de school zitten daar te brengen waar ze tot hun recht komen en de uitdaging kunnen vinden die hun tot opgroeien en ontwikkeling brengt. Hier op de Hofakker krijg ik de kans om elke leerling te zien en te kijken wat hij op dat moment nodig heeft. Dat is een ongekende rijkdom en brengt me enorm veel plezier!
Kirsten Flierman
Ik ben Kirsten, 36 jaar en ik woon sinds september samen met mijn man en twee kinderen in Zutphen.
Bij de schoolkeuze voor onze kinderen kwamen we al gauw bij de Hofakker uit. Het kleinschalige karakter, de natuur dichtbij en vooral de vrijeschool pedagogie die écht vrij kan zijn, zonder staatsbemoeienis en dichterbij de essentie. En nu mag ik hier zelf ook gaan lesgeven, fantastisch!
Als 18 jarige adolescent was ik erg idealistisch en wilde ‘de wereld verbeteren’. Ik kwam er toen op uit dat ik dit via het onderwijs wilde doen. Dáár begint het, dacht ik. Zelf zat ik vanaf de peuterklas op de vrijeschool, dus die keuze was snel gemaakt. Ik ging naar de vrijeschool pabo en stond na vier jaar inspiratie al gauw voor de klas. Eerst op een particuliere school in India, daarna twee jaarin Amersfoort. Toen ik 25 was werd me duidelijk dat ik mijn horizon meer wilde verbreden. Dat deed ik door een bachelor en master Culturele Antropologie en daarnaast als coach en ondernemer in mijn eigen bedrijf Idéfix, waar ik twintigers en dertigers begeleidde in het wakker maken van hun slapende ideeën.
Toen ik moeder werd besloot ik een tijd thuis te blijven om voor mijn kinderen te zorgen. Intussen verhuisden we vanuit Amsterdam naar de Achterhoek voor meer rust, ruimte én een staatsvrije school in de buurt. Nu vind ik het geweldig om weer met kinderen aan het werk te kunnen gaan bij de Hofakker. Want nog steeds wil ik de wereld beter en mooier maken en is opvoeding en onderwijs voor mij de manier om dat te doen.
Reshma Eggink
Ik ben mijn lerarenloopbaan begonnen op een Daltonschool. Met veel plezier werkte ik daar. Het was de school waar ik zelf als kind ook op had gezeten. Het was fijn om de structuren te herkennen en interessant om de achtergronden te leren achter de systemen. Na een aantal jaar bleven toch de essentiële vragen onbeantwoord, ik miste de achterliggende diepgang, werken vanuit het kind. Ik vond het onderwijs te eenzijdig cognitief gericht en ik had het idee dat ik mijn eigen creativiteit toch niet kwijt kon. Toen mijn oudste zoontje 4 jaar werd en naar de vrije school ging zag ik hoe het ook kon. Ik besloot het schooljaar af te maken en daarna te stoppen met werken en de applicatiecursus te doen voor de vrije school PABO. Tegelijkertijd ging ik dagen meelopen op verschillende vrije scholen om te leren van andere collega´s en ervaring op te doen. Al snel kriebelde het om weer les te geven en kon ik beginnen met een eerste klas op de Rudolf Steinerschool te Haarlem.
Daar ben ik drie jaar lang mee gegaan met mijn klas, een verademing om zo les te mogen geven. Het kind als geheel zien en het aanspreken vanuit het denken, de wil en het gevoel. Mijn creativiteit en menskunde die ik opgedaan had tijdens de opleiding Kunstzinnige Therapie kon ik nu eindelijk gebruiken. Daadwerkelijke verbinding aan gaan met het kind en de leerstof.
Inmiddels werden onze drie zoontjes allen groot genoeg om naar school te gaan. We kregen met het gezin behoefte naar meer ruimte om ons heen, een rustigere omgeving en ook avontuur naar een nieuwe stad. Dit bracht ons in de zomer van 2019 naar Zutphen. Tijdens het oriënteren op vrije scholen kwamen we al snel de Hofakker tegen. Een prachtige school met rijke kansen, ruimte voor natuur en ieder kind. Zoals dat gaat met keuze´s waar je volledig achter staat, was hier een plek voor mij. Sindsdien werk ik met veel plezier op de Hofakker. Ik vind het heerlijk om alle mogelijkheden die de school heeft te ontdekken en te benutten.
Door mijn ervaring op de Daltonschool kan ik invulling geven aan de verschillende niveaus in de klas die we hebben. Mijn creativiteit kan ik hier kwijt in alle lessen. Ik geniet van de verbondenheid met de natuur hier, zoals het wol kaarden, vilten en spinnen van onze eigen schaapjes. En de ruimte om elk kind te kunnen zien en steunen in zijn ontwikkeling.